Palmbladeren, bodyguards & 3D-brillen

Ik zal het niet hardop zeggen en ontkennen als iemand het zegt. Maar nog 1.5 week en dan moet ik weer terug. 11 nachtjes om precies te zijn. En nog een aantal uren, laten we die vooral niet vergeten. Ik kan het bijna niet beseffen dat ik over 2 weken al weer gewoon thuis ben. In Nederland, op mijn eigen rommelige kamertje (die toch nog netter is dan deze bende hier). Natuurlijk kijk ik er heel erg naar uit om iedereen weer te kunnen zien. Maar als ik bedenk dat ik al bijna wegga, zit ik toch stiekem in een hoekje te huilen. Oke niet echt, ik ben namelijk een grote meid. Jammer vind ik het alleen wel!

Maar laten we nu aan de leuke dingen denken: alles wat we de afgelopen tijd gedaan hebben. We hebben vakantie, dus we gaan ook nog heel veel leuke dingen doen. Maar als ik die nu al ga vertellen, is mijn volgende verslag zo saai. Beter dus even terug de tijd in.

Natuurlijk hebben we weer een groot aantal leuke feestjes gehad. Full moon (waar ik vorig verslag mee eindigde) en Spring break konden we niet missen. Op beide feestjes draaide 2empress, bestaande uit twee vrouwelijke DJ’s. Op zoek naar muziek voor je feestje? Boek dit dan absoluut niet. Vrouwelijke DJ’s vind ik al niks (goh lekker geëmancipeerd) en daarbij waren ze ook nog eens Belgisch (Christel weet nog wel wat leuke moppen voor de belangstellenden…). Het Belgisch piepende: ‘put your fucking hands up’, maakte op mij niet veel indruk. Daarbij vonden ze het erg lastig om langer dan 3 seconden hun mond dicht te houden (tja, vrouwen he), waardoor je de muziek amper kon horen. Geen succes dus! Gelukkig hebben we ons verder wel vermaakt.

Een van onze wekelijkse feestjes veranderde in een hilarische avond toen we een groep oudere vakantiegangers tegenkwamen. De mannen, zo tussen de 35 en 60, hadden nogal een andere kijk op het leven dan wij gewend zijn. Ontzettend grappig om hun verhalen te horen en hun aanpak te mogen aanschouwen. Een paar dagen daarna zijn we zelfs nog naar hun appartement gegaan voor een afterparty. Waar wij het meest wilde feest verwachtte, eindigden we yahtzeeënd met de bodyguard (die overigens als afleiding, fanatiek dat hij was, nog wel half strippend op de tafel stond). Deze groep heeft voor ons als naïeve jongelingen gezorgd voor een wijze les, maar bovenal voor twee hele gezellige en lachwekkende avonden!

Ons to-strand lijstje is inmiddels bijna helemaal afgevinkt. Nog twee stranden te gaan en vandaag wagen we ons aan de eerste. Wat een straf was deze lijst zeg! Maar na al die inspanning kan ik al wel voorzichtig een top drie noemen. Het strand bij Mambo, Porto Marie en Blauwbaai zijn tot nu toe denk ik toch wel mijn favorieten. Een mooie zee, fijne bedjes, lekkere sfeer en goede inloop in de zee (zodat ik Christel niet op hoef te vangen) zijn de scoringspunten. Maar we hebben nog twee kanshebbers, dus de prijzen gaan nog niet te vroeg de deur uit.

Afgelopen week besloten we maar weer eens een stukje cultuur te snuiven en zijn we naar Kura Hulanda geweest. In dit museum is veel te zien over de slavenhandel. Bij binnenkomst kregen we de vraag of we met gids rond wilden lopen, nou graag! Helaas bleek de gids toch niet zo gidserig te zijn als bij ons, het was namelijk gewoon een blaadje met de plattegrond. Gelukkig toverde Maike haar gidskwaliteiten tevoorschijn en heeft zij de brave kinders (ons dus) zonder moeite rondgeleid.

Zondag ging de wekker vroeg. Het was tijd voor de wekelijkse kerkdienst. Gelukkig voor ons niet wekelijks, maar we wilden het graag een keertje meemaken. Dus stonden we om 08.00 uur met ons goede gedrag voor de kerk. En we hadden mazzel! Er was namelijk een extra lange speciale Palmpasen dienst. Of in ieder geval iets in die richting, want we kregen palmbladeren in onze handen gedrukt. Maar aangezien we geen Papiaments spreken zullen we het nooit zeker weten. We begonnen op een pleintje. Dit liep uit op een chaos (nou ja, een beetje dan). Het begon namelijk te regenen dus alle zondagse kapsels moesten beschermd worden. Wij zijn wel wat gewend in ons kikkerlandje, dus die regen hebben wij gewoon getrotseerd. Oke tot het wel heel hard ging, toen zijn we ook maar gaan schuilen. Daarna zijn we allemaal naar de kerk gelopen waar de dienst begon. Daar verstonden we natuurlijk ook niks van, maar gelukkig was er genoeg te doen. Zo weet ik nu dat er maar liefst 20 ventilatoren binnen mijn blikveld stonden/hingen. Na meer dan twee uur konden we ons (op het rechte pad welteverstaan) weer naar huis begeven. Erg interessant, maar aankomende zondag blijf ik toch gewoon in mijn bedje liggen.

Dinsdag zijn we met z’n vieren naar de bioscoop geweest. Wij als echte juffen kunnen natuurlijk niet naar een of andere volwassen film, dus zijn we naar de 3D film Rio 2 gegaan. Toen we netjes met onze brilletjes in de zaal zaten, bedachten we ons dat we helemaal niet gekeken hadden welke taal er gesproken werd. Aangezien het een (soort van) kinderfilm is, kon dit goed Papiaments zijn. Na een aantal spannende minuten bleek het gelukkig Engels te zijn en konden we de film dus ook volgen. Die was overigens echt heel leuk, een aanrader! Ook als je geen juf of meester bent. Er zaten namelijk een heleboel volwassen mensen in de zaal die erg (en ook hard) moesten lachen. Ik heb even geteld en dat konden toch echt niet alleen maar juffen en meesters zijn. Nou werd er zo ongeveer al gelachen bij het zwarte scherm, dus ik weet niet hoe betrouwbaar dit publiek is. Maar wij vonden hem in ieder geval leuk!

Zoals ik aan het begin al zei: we hebben vakantie! De laatste stagedag hebben we gisteren gehad. We moeten nog wel een paar dingen afronden en hebben volgende week nog een reflectiegesprek met onze begeleiders, maar in principe zijn we klaar. Ik moet zeggen dat dit niet de meest uitdagende stage is die ik gehad heb, maar het was wel erg leerzaam. Vooral heel interessant om kennis te maken met de manier van werken in deze cultuur, die toch wel erg verschilt van de onze.
Voordat we moeten gaan, hebben we dus nog flink wat vrije dagen. Genoeg tijd om ons to-do lijstje af te werken en natuurlijk nog lekker te genieten!